Kveldene er den tiden ting ikkje går...

No går det ikkje, no vil eg vekk. Men eg kjem til å stå opp i morgon og gå på skulen, tru meg.
Eg sendte ikkje e-post til gamlelæraren min i dag, eg tørr ikkje. Eg er blitt så negativ i det siste at eg ikkje tørr å åpne kjeften.

Ingen sitat eller noke kan beskirve korleis eg har det no. Eg føler ingenting men samtidig føler eg så sinnsjukt masse.

Eg føler meg skitten, som fourensing, eg forurenser folk med negative ting. Ikkje klarer eg å vera ærleg heller. Eg eier ikkje mot til å ta iot hjelp frå noken, men tørr eg? Nei.
Korfor kan ikkje folk hoppe ned frå klar himmel og sei kva dei skal gjere, eller kva eg skal gjere. Eg gidd ikkje diskutere, berre det er ei handling. Eg er lei av å diskutere korleis eg kan blli betre, gjer noke! Eg er lei av diskusjon, eg treng handling!