Skulen går jo bare til himmels, ikkje noke problemer der...
Psykologen min forstår jo så godt korleis eg har det..
Eg veit heilt sikkert kva som feiler meg...
Eg klarer jo å vera verdens beste venn for tiden...
Foreldrene mine og eg er bestevenner..
Eg savner ikkje gamlelæraren min...
Eg får ikkje for lite søvn...
Eg smiler heile dagen...
Eg er lykkjeleg...
04 september, 2008
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar